2024
The number of varieties of fruits and vegetables on our planet decreased by 93 percent in the 20th century alone. This alarming trend is evident as studies show that the number of lettuce varieties has decreased from 497 to just 36 varieties and beet varieties from 288 to just 17, etc. It is uncertain that what we will eat in the future will count as food if this trend continues. These consequences can be attributed to the concept of economic growth that is more often associated with companies such as Monsanto, Bayer and the Bill & Melinda Gates Foundation that are technologicalizing our food for profit. The global cultivation market is estimated to have increased by 9.9% by 2022 and will reach approximately $78.7 billion. About $400 billion of taxpayer money is directed annually to maintain the industrialized global food system. Farmers are victims of this system and are tricked into buying genetically modified seeds, pesticides and fertilizers that contain toxic chemicals such as fossil fuels, nitrogen, atrazine, BHC and heavy metals. The chemical companies push the idea that we need chemicals to grow food, but the reason our food has dwindled over the years is because of this monopoly that runs on genetically modified seeds and the same chemicals that kill the soil microbes there to remove vital nutrients for our bodies. Industrialized farming has now become a traditional farming method in most parts of the world. this method of cultivation is often in the eyes of farmers the most economical option that yields the highest yield, but this is the case when the methods are at the expense of biological diversity, which ultimately leads to soil degradation. The soil becomes dependent on these substances and builds up resistance, as a result, considerably more substances are sprayed now than in the past. The toxins used on traditional farms end up in the water cycle and as a result they end up in places like fields where organic farming takes place, where the cows gnaw the grass, where the fish swim the sea and of course eventually our bodies. 95 percent of the Earth's land could be degraded by 2050 if we continue on this path. It can be said that farmers who choose this traditional farming method are at the mercy of a few companies that use their tricks to advance their interests. on the other hand, there is a lot of pressure on farmers around the world to reduce the use of pesticides in the name of climate change, but instead of helping them to convert to organic farming, there is an increase in the prices of pesticides and fertilizers that farmers need to maintain their small profit to advance their farming. these price increases are not going to fix air issues or food security issues, they do nothing but put pressure on farmers, which creates scope for big companies to buy the lands that farmers give up due to pressure. There seems to be a certain totalitarian intent behind privatizing farming and our food in this way, because whoever has power over food has power over people. The solution to these crises seems to require more than just technical, financial or political solutions. these crises appear to be surface symptoms caused by man's selfishness. excessive rationalism and the tendency to objectify nature are factors that hinder our ability to understand and experience nature and our actual relationship with it. from that mindset comes the need to overcome and control it. Technology will not serve us until we have changed our attitude towards nature and our role as humans in it. we are an integral part of the ecosystem, therefore we do to ourselves what we do to it. It can be said that we are disconnecting from nature as well as other human beings on a physical, emotional and spiritual level. that development can also be called; Transhumanism (the belief or theory that humanity can evolve beyond physical and mental needs, with the help of science and technology). In a world where economic growth often overshadows ecological harmony, we must redefine the concept of growth. The words economy and ecology come from the same root (eco) which is derived from the Greek word Oikos, which means Earth/dwelling. The second part of the word (logy/nomy) comes from the word logos, which signifies knowledge/law, resulting in: "the knowledge of the earth" This linguistic connection is a stark reminder that genuine prosperity lies in the well-being of our planets - its ecosystems, biodiversity, seeds and Exploring the profound implications of these words is crucial if we aim to eat real food in the coming years.
Fjöldi afbrigða af ávöxtum og grænmeti á plánetunni okkar fækkaði um 93 prósent á 20. öldinni einni saman. Þessi ógnvekjandi þróun er ljóslifandi þar sem rannsóknir sýna að salattegundir hafa fækkað úr 497 í aðeins 36 tegundir og rófuafbrigði lækka úr 288 í aðeins 17 o.s.frv. Óvíst er að það sem við munum nærast á í framtíðinni verði talið sem matvæli ef þessi þróun heldur áfram. Þessar afleiðingar má rekja til hugmyndarinnar um hagvöxt sem oftar tengist fyrirtækjum eins og Monsanto, Bayer og Bill & Melinda Gates stofnuninni sem tæknivæða fæðuna okkar í hagnaðarskyni. Áætlað er að alþjóðlegur ræktunar markaðurinn hafi aukist um 9,9% árið 2022 og nái um það bil 78,7 milljörðum dollara. Um 400 milljörðum dollara af peningum skattgreiðenda er árlega beint til að viðhalda iðnvæddu alþjóðlegu matvælakerfinu. Bændur eru fórnarlömb þessa kerfis og láta blekkjast til að kaupa fræ sem eru erfðabreytt, skordýraeitur og áburð sem inniheldur eitruð efni eins og jarðefnaeldsneyti, köfnunarefni, atrasín, BHC og þungmálma. Efnafyrirtækin ýta undir þá hugmynd að við þurfum kemísk efni til að rækta matvæli, en ástæðan fyrir því að matnum okkar hefur fækkað í gegnum árin er út af þessari einokun sem gengur á erfðabreyttum fræjum og sömu efnum sem drepa örveru jarðvegsins þar til að fjarlægja mikilvæg næringarefni fyrir líkama okkar. Iðnvæddur búskapur er nú orðinn að hefbundinn búskaparaðferð víðast hvar í heiminum. þessi ræktunar aðferð er oft í augum bænda hagkvæmasti kosturinn sem skilar mestum árnangri en er það svo þegar aðferðirnar eru á kostnað líffræðilegum fjölbreytileika sem leiðir að lokum til niðurbrot jarðvegs. Jarðvegurinn verður háður þessum efnum og byggir upp þol þar af leiðandi er sprautað töluvert meira af efnum núna en áður fyrr. Eiturefnin sem notuð eru á hefðbundnum bæjum lenda í hringrás vatnsins og þar af leiðandi lenda þau á stöðum eins og túnum þar sem lífræn ræktun fer fram, þar sem kýrnar naga grasið, þar sem fiskarnir synda sjóinn og auðvitað að lokum líkama okkar. 95 prósent af landsvæðum jarðar gætu orðið rýrð árið 2050 ef við höldum áfram á þessari leið. Það má segja að bændur sem kjósa þessa hefðbundnu búskapsaðferð séu á miskun örfá fyrirtækja sem beita brögðum sínum til að fá fram sína hagsmuni. hinnsvegar er mikil þrýstingur lagður á bændur út um allan heim til að minnka notkun á varnarefnum í nafni loftlagsmála, en ekki er reynt að hjálpa þeim að komast yfir í lífrænan búskap heldur er lagðar verðhækkanir á varnarefnum og áburði sem bændur þurfa til að viðhalda þeim litla gróða til að framfletja sínum búskap. þessar verðhækkanir eru ekki að fara laga lofltagsmálin né fæðuöryggismálum þær gerir ekkert nema veita bændum álag sem skapar svigrúm fyrir stórfyrirtæki til að kaupa löndin sem bændur gefast upp á vegna þrýstings. Það virðist vera ákveðin alræðishyggður ásetningur á bak við það að einkavæða búskapinn og matinn okkar með þessum hætti því sá sem hefur vald yfir matnum hefur vald yfir fólki. Úrræðið við þessum kreppum virðist þurfa meira en aðeins tæknilegar, fjárhagslegar eða pólitískar lausna. þessar kreppur virðast vera yfirborðseinkenni sem stafa af sjálfshyggju mannsins. óhófleg skynsemishugsýn og tilhneigingin til að hlutgera náttúruna eru þættir sem hindra getu okkar til að skilja og upplifa náttúruna og runverulegt samhengi okkar við hana. frá því hugarfari kemur þörfin til að sigrast á og stjórna henni. Tæknin mun ekki þjóna okkur fyrr en við höfum breytt viðhorfi okkar til náttúrunnar og hlutverki okkar sem manneskjur í henni. við eru órjúfanlegur hluti af vistkerfinu, þar af leiðandi gerum við okkur sjálfum það sem við gerum því. Segja má að við séum að aftengjast náttúrunni sem og aðrar manneskjur á líkamlegu, tilfinningalegu og andlegu stigi. þá þróun má líka kalla; Transhumanismi (trúin eða kenningin um að mannkynið geti þróast út fyrir líkamlegar og andlegar þarfir, með hjálp vísinda og tækni). Í heimi þar sem hagvöxtur skyggir oft á vistfræðilega sátt, verðum við að endurskilgreina hugmyndina um vöxt. Orðin hagkerfi/economy og vistfræði/ecology koma frá sömu rót (eco) sem er dregið af gríska orðinu Oikos, sem táknar Jörðina/bústaður. Seinni hluti orðsins (logy/nomy) kemur frá orðinu logos, sem táknar þekkingu/lögmál, sem leiðir til: "þekkingu jarðar” Þessi tungumálatenging er áberandi áminning um að ósvikin velmegun felst í velferð pláneturnar okkar - vistkerfum hennar, líffræðilegum fjölbreytileika, fræjum og jarðvegi. Að kanna djúpstæðar afleiðingar þessara orða skiptir sköpum ef við stefnum að því að borða alvöru mat á næstkomandi árum.
panta rhei
wip
scientist descuvered that 97% of the universe remains unseen to us, encompassing everything from solar systems and galaxy's down to the smallest particles, leaving only around 3% visible. the remaining 97% is referred to as dark matter. can it be that the human psyche has something in common with this theory? Carl Jung, a prominent figure in psychology, proposed a multifaceted model of the psyche, suggesting that it extends beyond the conscious mind to include the realms of the personal subconscious, the collective unconscious, and notably, the shadow—a realm of repressed or disowned aspects of the self. Much like the unseen expanses of the universe, the shadow harbors hidden truths waiting to be acknowledged and integrated into one's conscious awareness.
vísindamenn benda til þess að 97% af alheiminum sé hulin fyrir okkar augum, allt frá sólkerfum og vetrarbrautum niður í minnstu rafeindir, eru í raunini bara 3%. hin 97% þekkjast sem hulduefni (darkmetter). getur verið að sálarlíf mannsins eigi eitthvað sameiginlegt með þessari kenningu?Sálfræðingurinn Carl Jung, lagði fram margþætt líkan af sálarlífinu, sem bendir til þess að það nái út fyrir meðvitundina til að fela í sér svið hinnar persónulegu undirmeðvitundar og sameiginlegu undirmeðvitundina, hann notaði hugtök eins og „skuggi“ til að lýsa sviði hinna afneituðu þátta sjálfsins. Eins og hinar óséðu víðáttur alheimsins, geymir skugginn fallinn sannleika sem bíður þess að verða viðurkenndur og færður til meðvitundar.
